دو بازیگر به سریال «بی‌نشان» پیوستند/ معرفی چهره‌ای جدید به تلویزیون
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۷۶۹۷۱
دو بازیگر جدید به سریال تلویزیونی «بی‌نشان» به کارگردانی راما قویدل پیوستند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سعید زارعی و هلن نقی‌لو بازیگران جدیدی هستند که به جمع نقش‌آفرینان سریال «بی‌نشان» به کارگردانی راما قویدل و تهیه‌کنندگی مرتضی رزاق کریمی اضافه شدند.
سعید زارعی نقش خبرنگاری جوان با نام «متین» و هلن نقی‌لو نقش منشی شرکت با نام «بهار» را ایفا می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سریال «بی‌نشان» سومین تجربه حضور سعید زارعی در تلویزیون پس از «زندگی زیباست» و «روزگار جوانی» است. وی که بیشتر در تئاتر به عنوان کارگردان و بازیگر فعالیت داشته است، علاوه بر بازی در سه فیلم کوتاه، تجربه کارگردانی «شورش در شهر»، «آئورت» و «یک بیست، یک دویست» را که آثار کوتاه هستند، دارد.
هلن نقی‌لو که پیش از این در تئاتر «زیبا»، فیلم سینمایی «منفی یک» و فیلم‌های کوتاه «لب مرز»، «پنهانی» و «۱۱ ضربه» نقش‌آفرینی کرده، قرار است با سریال «بی‌نشان» به تلویزیون معرفی شود.
مجید واشقانی، نیلوفر پارسا و پرویز فلاحی‌پور بازیگرانی هستند که پیش از این جلوی دوربین فرشاد گل‌سفیدی رفته‌اند و به مرور اسامی دیگر بازیگران این پروژه رسانه‌ای خواهد شد.
دیگر عوامل این سریال تلویزیونی عبارتند از: دستیار یک کارگردان: امیر جاویدنیک، بازیگردان: توماج دانش بهزادی، منشی صحنه: سودابه صفری، دستیار دو کارگردان: آزاده ملایری، دستیار سه کارگردان: رضا نادری، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: کیوان کشاگر و علی رزاق‌کریمی، طراح صحنه و لباس: فرامرز بادرام‌پور، دستیار یک صحنه: سعید همدانی، مدیر صحنه: مهدی ملااسماعیلی، دستیار دو صحنه: میثم طلایی، دستیار یک لباس: ساناز یونسی، دستیار دو لباس: محیا حق طلب، مدیر فیلمبرداری: فرشاد گل‌سفیدی، دستیار یک فیلمبردار: کیوان محمدنژاد، دستیار فیلمبردار: مهدی منادی، ایمان سرلک و ایمان زمانی، صدابردار: امید قربانی، دستیار صدابردار: اشکان مزین‌فر، طراح گریم: محمدرضا قومی، مجری آقا: حسین استیری، مجری خانم: مرسده افشاری‌پور، مجری طرح: محمدسعید وزیری، مدیر تولید: سیدامیر سیدابراهیمی، مدیر تدارکات: علی‌اصغر بازگشا، برنامه ریز: حامد مقدم، دستیار برنامه‌ریز: سیدامین نوربخش، مسئول امور مالی: مجتبی آل داوود، مسئول امور اداری: عاطفه زارع، دستیار تدارکات: مهدی طبیعت‌نژاد و رضا فولادی، همیار تدارکات: رضا جاهد و رحمان سرآوانی، سینه موبیل: احمد فرهنگ و علی قاسمی و مشاور رسانه‌ای: نغمه دانش آشتیانی با همراهی سپیده شریعت رضوی.
این سریال ۳۰ قسمتی به نویسندگی مشترک آزیتا ایرایی و مهدی حمزه برای پخش از شبکه سه سیما ساخته می‌شود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سریال بی نشان راما قویدل سعید زارعی دستیار یک بی نشان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۷۶۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان